متن نوحه نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم حاج مهدی رسولی

متن کامل اشعار نوحه نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم حاج مهدی رسولی

 

نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم؛

دوست دارم هرجا میرم از تو صحبت بکنم!
شیعتی مهما شربتم ماء عذب فاذکرونی؛

تا قیامت به خدا تو قلبمونی…

او سمعتم بغریب او شهید فاندبونی؛

الهی فدای آون لبای خونی…
غم یه دنیا تو چشمای ترت بود؛

آبی که بستن روت مهر مادرت بود!

نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم؛

دوست دارم هرجا میرم از تو صحبت بکنم…
خاکه کربلا حسین خونه آخرته؛

روضه ی باز واسه ما گریه ی مادرته!

و انا السبط الذی من غیر جرم قتلونی؛

آره این شده جواب مهربونی…
و بجرد الخیل بعد القتل عمدا سحقونی؛

چه خوبه وقتی خودت روضه میخونی!

درست همونجا که صحبت سرت بود؛

آقا فقط فکرت پیش خواهرت بود
آقا فقط فکرت پیش دخترت بود؛

درست همونجا که صحبت سرت بود!

نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم؛

دوست دارم هرجا میرم از تو صحبت بکنم!
الهی عطش بیاد که بمیره نوکرت ؛

سر سوزنی عطش نرسه به اصغرت…
لیتکم فی یوم عاشورا جمیعا تنظرونی؛

 

شنیدم میخواستی که آب برسونی!
کیف استسقی لطفلی فأبوا ان یرحمونی؛

هر کاری کردی که شرمنده نمونی!
همش توی گوشم ناله ی ربابه؛

میونه این شبها حال من خرابه حال من خرابه…

نمیخوام به نوکریت فقط عادت بکنم؛

دوست دارم هرجا میرم از تو صحبت بکنم…
تو آسمونی و منم خاکیم؛

اگه حبیب فداییته من کیم!
اگه زهیر و عابس عاشقن؛

پس به جز یه لاف عاشقی من چیم!
آره درگیر تشویشم تو خاک روضه اس ریشم؛

اگه نگام کنی آقا مثل زهیر خوب میشم…
از دست تو خوردم نمک؛ یا لیتنا کنا معک حسین حسین!